Tien dagen stilte: Mediteren in Thailand

Chiang Mai is verreweg de beste bestemming voor een stilteretraite in Thailand. Tijdens zo’n stilteretraite, die een dag tot meerdere weken kan duren, lees je alles over de kunst van Mediteren. Een prachtige plek om dit te doen is de Boeddhistische Doi Suthep tempel, vlakbij Chiang Mai. Gastblogger Tessa ging 10 dagen mediteren in Thailand en hier lees je er alles over.

Vipassana meditatie in Thailand

Het Boeddhisme kent verschillende vormen van meditatie, waaronder Vipassana meditatie.Vipassana meditatie stelt je in staat door middel van zelfobservatie meer zelfkennis te verwerven. Je traint jezelf om bewust te worden van je lichaam, gevoelens en gedachten. Zelfs als je niet geinteresseerd bent in het Boeddhisme, kan meditatie waardevol zijn. Als je de kunst van het mediteren onder de knie hebt, kan je een gevoel van innerlijke rust en vrede ervaren. Een gevoel dat uitstijgt boven het gevoel van levensvreugde. Verder zou mediteren leiden tot een positiever, evenwichtiger en gelukkiger leven.

De reden dat ik ervoor gekozen heb om 10 dagen te gaan mediteren, heeft weinig te maken met bovenstaande. Tijdens mijn reis ben ik mensen tegengekomen die heel positief waren over de retraite, puur uit nieuwsgierigheid heb ik besloten het een kans te geven.

 Dag 1: wervelstorm aan gedachten

Met een zware backpack op mijn rug beklim ik de 309 treden naar de Doi Suthep tempel bij Chiang Mai. De reden dat ik mijn backpack 309 treden omhoog sleep, is niet omdat ik denk dat het een goede work-out zou zijn na alle Chang bier die ik de afgelopen weken heb gedronken. Nee, de komende 10 dagen ga ik doorbrengen in een meditatie-retreat, dat zich achter deze prachtige, heilige tempel bevindt…”

Eenmaal bijgekomen van het beklimmen van de trappen, klop ik bij het gebouw aan waar ik volgens mijn e-mail moet zijn. Een monnik opent de deur en geeft mij een warm welkom. Voordat ik te zien krijg waar ik de komende 10 dagen zal verblijven, geeft hij me een stoomcursus zit- en loopmeditatie. Ook krijg ik een foldertje mee met de regels waar ik mij aan moet houden:

Een andere regel is dat er 10 dagen niet gepraat mag worden. Beduusd van alle regeltjes en de gedachte van wat ik in hemelsnaam 10 dagen lang moest gaan doen, loop ik met mijn sleutel richting mijn kamer. Deze bestaat enkel uit een bed met een te hard matras. Dit zal vast iets te maken hebben met de laatste regel op het lijstje.

Het is inmiddels 14:30 uur en ik besluit dat het tijd is om mijn witte kleding aan te trekken die ik gekocht heb bij het meditatiecentrum. Je mag ook je eigen witte kleding meenemen, maar omdat ik in Nederland nog geen idee had van dit meditatie avontuur stond wijdzittende, witte kleding niet op mijn meeneemlijst.

De eerste kennismaking met Vipassana

Vol goede moed stap ik mijn eenvoudige kamertje uit en loop ik naar de meditatieruimte om te kijken met wat voor mensen ik de komende dagen ga doorbrengen. Naar ze kijken mag, met ze praten niet.

In de meditatiezaal zijn mensen bezig met zit- en loopmeditatie en ik besluit om wat ik tijdens mijn stoomcursus heb geleerd in de praktijk te brengen. Als opdracht heb ik meegekregen om te beginnen met 15 minuten loopmeditatie en daarna 15 minuten zitmeditatie. Het resultaat is geen 30 minuten van innerlijke rust en vrede, maar een wervelstorm van gedachten. Ik vraag mezelf af waar ik in hemelsnaam aan ben begonnen.

Om 16:00 uur begint de openingscerenomie voor de mensen die vandaag zijn begonnen met de retraite. De openingsceremonie bestaat uit een ritueel met kaarsen en schalen die we aan een monnik moeten geven. Ik snap niet wat de betekenis is van dit alles, maar ik doe maar gewoon wat mij gevraagd wordt. Na de openingsceremonie is het om 6 uur tijd voor chanting. We zingen mantra’s in een vreemde taal, het Pali, de taal waarin Boeddha zijn leer verkondigde. Ik mompel zachtjes mee, net zoals de meeste mensen van de groep, die uit ongeveer twaalf personen bestaat.

Na een uur chanten is het weer tijd voor individuele meditatie. Uitgeput van alle indrukken van deze eerste dag val ik om 21:00 uur in slaap.

Dag 2-4: Frustratie

Het doet pijn, heel veel pijn, als mijn wekker om  05:00 uur afgaat. Ik sleep mezelf uit bed en fris me met veel moeite op. Het meditatiecentrum ligt hoog in de bergen en dat betekent dat het koud is als de zon er nog niet is. Rillend van de kou – met mijn ogen nog halfdicht – loop ik naar de ruimte waar ik de komende dagen elke ochtend om 05:30 uur mag luisteren naar de Dhamma Talk. Tijdens de Dhamma Talk vertelt de monnik iets over het Boeddhisme en over de voordelen van mediteren. Alhoewel ik erg geinteresseerd ben en maar al te graag alle leerzame lessen in me op wil nemen, ben ik vooral bezig met vechten tegen de slaap.

Na de Dhamma Talk is het om 07:00 uur tijd voor het ontbijt. Deze verschilt per dag, maar bestaat voornamelijk uit noodles(soep) en rijst(soep), alles vegetarisch natuurlijk. Na het ontbijt is het weer tijd voor individuele meditatie. Alhoewel de loopmeditatie beter gaat dan de vorige dag, komt de wevelstorm met gedachten weer opzetten zodra ik ga zitten. Ik geef echter niet op en blijf mediteren tot het 11:00 uur is, tijd om te lunchen.

De lunch – wat tevens de laatste maaltijd van de dag is – bestaat uit rijst, tofu en groenten. Ik heb het erg zwaar met slechts twee maaltijden per dag. Gelukkig kan je wel heel de dag door water en thee pakken om de honger te stillen. Na de lunch is het weer tijd voor individuele meditatie en om 14:00 uur breng ik een verslag uit bij de monnik. In 5 minuten vertel ik hoe het gaat en tegen welke problemen ik aanloop. Tot slot krijg ik de opdracht om de aankomende dagen het mediteren te verlengen naar meer minuten.

De rest van de dag bestaat uit mediteren, met een onderbreking om 18:00 uur. Helaas niet om te dineren, maar om een uur te chanten. De eerste vier dagen waren zwaar, hongerig en frustrerend. De monnik vertelt mij dat dit heel normaal is en dat het een kwestie van doorzetten is. Hij belooft me dat alles beter wordt na de eerste 4/5 dagen. Laten we het hopen!

Dag 5-9: Onbeschrijfelijk

Het doet inmiddels geen pijn meer om om 05:00 uur de wekker te horen; zonder moeite spring ik mijn bed uit. Mijn benen beginnen stijf te worden van het continu in de lotushouding zitten, maar zelfs dit begint te wennen. Ik hoef tijdens de Dhamma Talk niet meer te vechten tegen de slaap. Ik geniet van de leerzame verhalen die de monnik vertelt. Belangrijke lessen zijn onder andere dat je alleen jezelf gelukkig kan maken en dat dit kan door je gedachten te veranderen. Jijzelf bent verantwoordelijk voor je geluk, wees niet bang om fouten te maken en zie alles in je leven als een leerproces. Pijn is een moment om te groeien en voor jezelf te kiezen. Dit is een kleine greep van de vele lessen die ik heb geleerd.

Na deze wijze woorden is het ook deze dagen weer tijd om te mediteren. En het gaat super! Natuurlijk komen er af en toe nog gedachten op, maar de monnik heeft me geleerd dat het heel normaal is. Zo lang je je daarna maar weer op je ademhaling concentreert is er niks aan de hand.

De meditatie wordt deze dagen verder uitgebreid door je te focussen op een aantal drukpunten in je lichaam. Een zittende meditatie bestaat na een aantal dagen uit de volgende cyclus: rising- falling – sitting –touching. Bij de eerste twee woorden ben je met je gedachte bij je ademhaling, bij sitting ga je met je gedachte zitten en bij touching raak je in gedachte het eerste drukpunt aan. Deze cyclus herhaal je tot je alle drukpunten hebt gehad. Vervolgens begin je weer helemaal opnieuw totdat de tijd voorbij is.

Het resultaat na zes dagen is verbluffend. Op de zesde dag ervaar ik voor de eerste keer het onbeschrijfelijke gevoel Als ik het dan toch moet proberen te omschrijven, is het een intens gevoel van (zelf) liefde, geluk en kracht. Je raakt in een soort trance en ik kon niet meer stoppen met mediteren. Dagen lang zat ik met een tevreden glimlach genietend op een kussen in de lotushouding. Tijdens het chanten zing ik de mantra’s vrolijk mee, de uitspraak van het Pali heb ik na vier dagen aardig onder de knie. Een omgekeerde wereld in vergelijking met de eerste dagen.

Dag 10: Het zit erop

Vandaag wordt ik met een dubbel gevoel wakker. Ik ben blij dat dit mijn laatste keer vroeg opstaan is en dat ik over een paar uur weer kan praten en onder de mensen kan zijn. Toch vind ik het ook jammer dat de tien dagen voorbij zijn, omdat deze dagen mij heel veel inzicht hebben gegeven.

Om 08:00 uur is de afsluitende ceremonie, daarna is het tijd om mijn sleutel in te leveren en mijn donatie te geven. Het verblijven in het meditatiecentrum is namelijk op basis van een zelf te bepalen donatie. Tot slot lever ik mijn kleding in, er is geen ruimte over in mijn backpack om het mee te nemen.

De ruimte in mijn backpack heb ik hard nodig, want tijdens één van mijn vele meditaties ben ik tot het inzicht gekomen dat ik langer wil reizen. Mijn vliegticket omboeken is helaas niet mogelijk, dus besluit ik om mijn vlucht te missen. Tijdens de Dhamma Talk heb ik geleerd om overal het positieve in te zien, dus dat is dan ook wat ik doe. Nu ben ik niet meer gebonden om vanaf Bangkok terug te vliegen en heb ik dus alle vrijheid om naar een land te gaan dat niet op mijn lijstje stond, Indonesië.

Mijn geweldige reis gaat verder zoals een backpackreis er voor de meesten uitziet: genieten, chillen, lachen, feesten en… geen meditatie. Het schoot er simpelweg bij in, omdat je eigenlijk nooit alleen bent en je voor mediteren een rustig plekje nodig hebt. Toch hebben deze 10 dagen mijn kijk op het leven veranderd. Het was zowel de moeilijkste als de mooiste ervaring in mijn leven.

Mediteren in Chiang Mai, Thailand: iets voor jou?

Inmiddels ben ik vier weken terug in Nederland en heb ik besloten om het mediteren weer op te pakken. Ik ben het gelukkig nog niet verleerd en het lukt het me nog steeds om dat heerlijke gevoel van innerlijke rust en vrede te ervaren. Zoals ik al zei, is het gevoel onbeschrijfelijk, je moet het zelf ervaren. Je aanmelden voor een retraite kan in vele landen – zelfs in Nederland – en mocht het echt niks voor jou zijn, kan je altijd besluiten om eerder te stoppen. Maar houdt in je achterhoofd dat de eerste 4 dagen moeilijk zijn, maar dat daarna de mooie dagen volgen.

Ga voor meer informatie zoals contactgegevens, dagplanning en voorbereiding naar de officiële website van Doi Suthep Vipassana Meditation Centre.